dr Albert Fekete
Architekt krajobrazu, profesor, Dziekan Wydziału Architektury Krajobrazu i Urbanistyki Uniwersytetu Szent István w Budapeszcie. Doktor w dziedzinie architektury krajobrazu i architektury, badacz, dydaktyk, wykładowca zapraszany na kilka europejskich uczelni. Przewodniczący komitetu Węgierskiego Stowarzyszenia Architektów Krajobrazu, dyplomowany architekt krajobrazu i renowator miejsc dziedzictwa kulturowego, z międzynarodowym doświadczeniem w projektowaniu. Od 2000 r. właściciel biura projektowego w Budapeszcie (Lépték Terv Landscape Office), od 2007 r. właściciel biura w Rumuni (AB PLAN Design Office). Zrealizował ponad 60 projektów z zakresu architektury krajobrazu związanych głównie z ochroną miejsc dziedzictwa kulturowego na Węgrzech, w Rumunii, Niemczech, Holandii i Hiszpanii. Nagrodzony w 14 konkursach projektowych, laureat kilku krajowych i międzynarodowych wyróżnień branżowych, m.in. Nagrody „Landscape Architect of the Year”, w latach 2012 i 2017 oraz Nagrody Europa Nostra w dziedzinie badań, w 2014 r.
Oprócz dydaktyki i projektowania opublikował ponad 200 artykułów naukowych i posiada bogate doświadczenie w zakresie współpracy międzynarodowej i programów badawczych, utrzymując kontakty z uczelniami i profesjonalistami (Landscape and Democracy, EuLand21, LED2Leap itp.)
dr inż. arch. Katarina Kristianova
Absolwentka studiów magisterskich na kierunku architektura i urbanistyka na Wydziale Architektury Politechniki w Bratysławie oraz na kierunku gospodarka przestrzenna w ramach programu Erasmus na Uniwersytecie w Rotterdamie. Stopień doktora uzyskała w dziedzinie architektury krajobrazu na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki w Bratysławie. Pracuje jako badacz i dydaktyk na Wydziale Architektury Politechniki w Bratysławie, gdzie przewodniczy Centrum Architektury Krajobrazu. Prowadzi badania dotyczące długoterminowych zagadnień z zakresu architektury krajobrazu, zrównoważonego rozwoju urbanistycznego, zielonej infrastruktury, gospodarki zielenią miejską, aspektów żywotności i używania źródeł opartych na naturze. Reprezentuje Politechnikę w Bratysławie w Radzie ECLAS oraz Instytucie LE:NOTRE.
prof. Norbert Kühn
Kierownik Katedry Technologii Roślinności i Zastosowania Roślin w Instytucie Architektury Krajobrazu i Planowania Środowiska na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie. Zajmuje się praktyką stosowania różnych roślin w warunkach miejskich oraz w ogrodach zabytkowych.
Jest ekspertem w zakresie doboru i użycia bylin w ogrodach historycznych i współczesnych. Jego badania koncentrują się wokół wykorzystania roślinności spontanicznej w planowaniu miejskich terenów zieleni, zarządzania terenami zieleni oraz roślinności i wartości ogrodów zabytkowych w kontekście aktualnych przemian klimatycznych. Członek Międzynarodowej Rady Doradczej przy miejscu Światowego Dziedzictwa UNESCO Fürst-Pückler-Park/ Parku Mużakowskim w Bad Muskau / Łęknicy oraz przewodniczący naukowej rady zabytkowego ogrodu Karla Foerstera w Bornim koło Poczdamu. Prof. Norbert Kühn prowadzi badania w zakresie teorii planowania nasadzeń, szerokiego zastosowania nasadzeń bylinowych, projektowania z zastosowaniem roślinności spontanicznej, zarządzania terenami zieleni, historycznego zastosowania roślin oraz drzew w czasach zmian klimatu.
dr inż. arch. Belen Onecha
Architekt z dwudziestoletnim doświadczeniem w projektowaniu i pracy dla państwowych i prywatnych inwestorów, głównie w zakresie ochrony, przebudowy i oceny energetycznej budynków zabytkowych. Niektóre z nich znajdowały się na liście światowego dziedzictwa, m.in. budynek Casa Batlló i Pałac Güell w Barcelonie, projektu Gaudiego; pawilon św. Manuela w historycznej części Santa Creu i Szpital św. Pawła w Barcelonie, zaprojektowany przez znanego architekta Lluísa Domènecha i Montanera. Przedmiotem jej pracy były także inne zabytkowe budynki objęte ochroną, takie jak kościoły romańskie w Terrassie – Santa Maria de Barberà i Sant Martí d’Aiguafreda de Dalt; Zamek Templariuszy w Miravet; gotycka bazylika Santa María de Castelló d’Empúries i gotycki Pałac Królewski w Santes Creus; modernistyczne budynki takie jak świątynia Torreblanca, targowisko Llibertat i budynek Pilar Moragas.
Praktyka zawodowa pozwoliła jej zdobyć bogate doświadczenie i wiedzę oraz status eksperta rozumiejącego specyfikę zabytków, szczególnie w zakresie konstrukcji historycznych i efektywności energetycznej. Belen Onecha była zaangażowana w projekty naukowe i pracowała jako dydaktyk na kilku studiach podyplomowych, studiach magisterskich i kursach w ramach kierunku Ochrona Dziedzictwa Architektonicznego (od 2010 r.), na kierunku architektura na Politechnice w Katalonii (od 2014 r.) oraz na studiach magisterskich z zakresu renowacji budynków zabytkowych w ramach Stowarzyszenia Badaczy i Inżynierów Konstruktorów w Barcelonie (od 2015).
Była promotorem ponad 100 projektów magisterskich i od roku 2010 uczestniczy jako członek komisji doktorskich, magisterskich i dyplomowych.
prof. dr inż. arch. Adolf Sotoca
Profesor, członek programu Serra Hunter w dziedzinie urbanistyki na Uniwersytecie UPC w Barcelonie. Profesor architektury na Uniwersytecie LTU w Szwecji oraz profesor wizytujący na uniwersytecie UIUC w USA i na Politechnice Krakowskiej. Badacz zapraszany do kilku instytucji w Europie, Ameryce Łacińskiej i Singapurze. Oprócz pracy naukowej jest członkiem studia projektowego CSArquitectes. Bierze aktywny udział w panelach dyskusyjnych w ramach programu UN-Habitat. Członek Międzynarodowego Forum Urbanistyki i Europejskiego Programu Studiów Podyplomowych z Urbanistyki. Prowadzi badania i zajęcia dydaktyczne z zakresu urbanistyki i teorii architektury, od wczesnych lat 2000. Jest autorem wielu publikacji, artykułów naukowych, książek i raportów. Jego badania dotyczą wpływu środowiska na procesy urbanizacji i jego późniejszej regeneracji. Pracuje nad sprecyzowaniem koncepcji zrównoważonego rozwoju, która obecnie kryje się za planami rozwoju miast.
prof. dr Kinga Szilágyi
Profesor Kinga Szilágyi jest architektem krajobrazu i starszym wykładowcą w Szkole Doktorskiej Architektury Krajobrazu i Ekologii Krajobrazu Uniwersytetu Szent István w Budapeszcie. Swoją aktywność naukową, badania i publikacje koncentruje na dwóch głównych obszarach wpisujących się w szeroki kontekst architektury krajobrazu.
Opierając się na długoletniej praktyce i badaniach rozwija program edukacyjny i metody planowania systemu zieleni miejskiej oraz ekologię miejską na Wydziale Architektury Krajobrazu w Budapeszcie. Prowadziła liczne analizy struktury terenów otwartych i badania dotyczące projektu dwustuletniego Parku Városliget w Budapeszcie. Jest inicjatorką cyklu kilku międzynarodowych publikacji na temat historii projektu, obecnego sposobu użytkowania i przyszłego rozwoju Parku. W 2017 r. zorganizowała międzynarodowe warsztaty na temat historii projektów XIX-wiecznych parków publicznych w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Badacze z dziewięciu ośrodków naukowych z zakresu architektury krajobrazu (z Budapesztu, Wiednia, Lubljany, Zagrzebia, Belgradu, miasta Cluj-Napoca, Krakowa, Pragi i Nitry) wzięli udział w projekcie badawczym HYPPE, co skutkowało powstaniem kilku istotnych artykułów naukowych. Cel projektu jest istotny w kontekście europejskim, ponieważ historia projektowania europejskich parków z obszaru Europy Centralnej nie jest dobrze udokumentowania i zintegrowana z historią zawodu architekta krajobrazu.
Oprócz badań, planowania i regulacji rozwoju zielonej infrastruktury i sieci terenów otwartych prof. Kinga Szilágyi jest także aktywnym badaczem historycznych ogrodów oraz zajmuje się rewaloryzacją dziedzictwa naturalnego.
mgr arch. kraj. Tony Willliams
Tony Williams jest głównym architektem krajobrazu w Insfrastrukturze Tansportowej Irlandii. Absolwent nauk przyrodniczych w specjalności botanika na Trinity College w Dublinie, uzyskał stopień magistra na kierunku Architektura Krajobrazu na University College w Dublinie. Obecnie uczestniczy w programie badań doktorskich z zakresu nauk przyrodniczych.
Jest pełnoprawnym członkiem Instytutu Irlandzkiego Krajobrazu (ILI), uczestniczy w posiedzeniach rady tej instytucji od 2005 r. Zajmował stanowisko członka honorowego. Sekretarz Instytutu w latach 2008-2011 i przewodniczący 2013-2016. Obecnie pełni funkcję członka honorowego i sekretarza. W latach 2007-2016 delegat krajowy do Międzynarodowej Federacji Architektów Krajobrazu (IFLA), od 2011 r. członek rady IFLA, do 2015 r. przewodniczący ds. edukacji i w latach 2015-2019 przewodniczący IFLA Europe. Członek narodowego komitetu ICOMOS zajmującego się krajobrazem kulturowym i grupy roboczej zajmującej się zagadnieniami związanymi ze światowym dziedzictwem. Zaangażowany w liczne inicjatywy stowarzyszeń IFLA i ILI, w szczególności jako przedstawiciel Europy z prawem głosu w grupach roboczych ds. zmian klimatu, zielonej i niebieskiej infrastruktury oraz rozwiązań opartych na naturze.
dr hab. inż. arch. Michała Stangel
Michał Stangel – urbanista, profesor na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej. Interesuje się urbanistyką, masterplaningiem, przestrzenią publiczną i rewitalizacją miast. Wcześniej pracował dla EDAW w Londynie nad planem olimpijskim 2012. Badacz wizytujący Fulbrighta na MIT (2005-2006). Główny projektant kilku projektów urbanistycznych; w tym polskie ministerialne projekty pilotażowe i modelowe projekty rewitalizacji miast. Otrzymał 30 nagród w konkursach projektowych (w tym nagrodę Kraków Nowa Huta Przyszłości), a także nagrodę ministerialną za wybitne planowanie urbanistyczne w projekcie generalnej przebudowy dawnego terenu wojskowego w Tczewie. Autor trzech książek i licznych artykułów dostępnych na politechnikaslaska.academia.edu/MichalStangel
dr Carlos Marmolejo-Duarte, prof. ETSAB
Profesor w Wyższej Szkole Architektury w Barcelonie (ETSAB) i badacz w Centrum ds. Polityki Krajobrazowej i Wyceny. Koordynator studiów magisterskich w zakresie międzynarodowej wyceny nieruchomości na Politechnice Katalońskiej. Członek Rady Dyrektorów Hiszpańskiego Stowarzyszenia Wyceny Nieruchomości (AEVIU) oraz Komitetu ds. Europejskiej Grupy Stowarzyszeń Rzeczoznawców (TEGoVA).
Redaktor magazynu ACE: Architecture, City and Environment. Specjalista w wycenie nieruchomości, analizy urbanistycznej i terytorialnej. Autor wielu publikacji naukowych.
Główny wykonawca projektów krajowych: EnerValor, o wpływie efektywności energetycznej na rynek nieruchomości; LugarES, polegającego na identyfikacji obszarów śródmiejskich za pomocą czasoprzestrzennych wzorców populacji; oraz Subcentra, dotyczącego wpływu policentryzmu na dynamikę terytorialną.
Profesor Daniela Perrotti, Architektury Krajobrazu na Uniwersytacie Katolickim w Louvain
P
rowadzi badania dotyczące teorii i modeli procesów zachodzących w mieście w zakresie kształtowania krajobrazu, planowania i projektowania urbanistycznego, ze szczególnym uwzględnieniem opcji zielonej infrastruktury.
Działała jako główny badacz i współbadacz kilku projektów badawczych dotyczących zintegrowanej zielonej infrastruktury i modelowania metabolizmu miejskiego, we współpracy z partnerami akademickimi/przemysłowymi w Wielkiej Brytanii (Universities of Reading, Portsmouth, Leeds), Finlandia (Uniwersytet Aalto), Holandia (Uniwersytet Wageningen, AMS), Francja (Szkoła Krajobrazu Wersal, INRA, U of Lille), Włochy (Politecnico Milan), Hiszpania (UPValencia), Chiny (Xi’an Jiaotong Uni), Brazylia (UFMato Grosso).